OSTEOPATHIE
VOOR
IEDEREEN
Osteopathie is een manuele therapie. Dit duidt erop dat de therapeut enkel zijn handen gebruikt om zowel zijn osteopathische diagnose te stellen als om te behandelen. De osteopaat gaat op zoek naar ‘bewegingsverliezen’ in het gehele lichaam en herstelt deze op een gepaste manier zodat het zelfgenezend vermogen van het lichaam wordt aangesproken.
Op deze vaak voorkomende klachten is de algemene osteopathie van toepassing:
-
Wervelkolom: rugpijn, gewrichtsklachten aan rug, schouder, elleboog, pols, bekken, heup, knie en voet, ziekte van Bechterew, scoliose…
-
Hoofd: spanningshoofdpijn, migraine, aangezichtspijn…
-
Kaakproblemen: krakend kaakgewricht, myofasciale pijn, beperkt mond openen/ sluiten…
-
De nek: nekpijn, stijfheid, beperkte bewegingsmogelijkheid, whiplash torticollis, cervicalgie, cervicobrachialgie…
-
De schouders en schouderbladen: schouderpijn, trapeziussyndroom (gespannen schouder-nek spieren), rotatorcuffsyndroom, frozen shoulder, bewegingsbeperkingen/ pijn na operatie…
-
De elleboog: tenniselleboog, golferselleboog, bewegingsbeperkingen…
-
De polsen en de handen: tintelingen in de vingers, slapende handen…
-
De borstkas: pijn aan de voorzijde of achterzijde, beklemmend gevoel in de borst, Tietze-syndroom, hyperventilatie…
-
De buik: maag – en/of darmklachten (reflux, zuurbranden, maagpijn, obstipatie, diarree, opgeblazen gevoel), (pijnlijke) littekens…
-
De lumbale wervelkolom: acute lage rugpijn of ‘het verschot’,lumbago, hernia, artrose in de lage rug…
-
Het bekken: ischialgie, staartbeen pijn, bekkeninstabiliteit…
-
Vitaliteitsproblemen: (chronische) vermoeidheidsklachten, slapeloosheid…
-
Fibromyalgie
-
Postoperatieve (rest)klachten
-
…
PRINCIPES
OSTEOPATHIE
Het lichaam is één geheel: holisme
De verschillende weefsels in ons lichaam beïnvloeden elkaar constant. Bijvoorbeeld: Gewrichten kunnen niet bewegen zonder spieren. Spieren kunnen niet functioneren zonder hun zenuwen, bezenuwing kan niet goed functioneren zonder voldoende slaap…
In de Osteopathie wordt er gekeken naar de oorzaak van het probleem en niet louter lokaal. Bijvoorbeeld: bij voetpijn, kan er een lokale blokkade ontstaan zijn door een biomechanische keten die vanuit je bekken naar beneden spanning geeft. Een veranderde belasting van het bekken zorgt voor aanpassingen in spierketens en zo kan er op termijn gecompenseerd worden ter hoogte van de voet, wat dan op zijn beurt kan zorgen voor voetklachten. Als osteopaat deblokkeer je het bekken en bouw je de keten af tot aan de voet, om daar de spanning weg te nemen. In andere therapieën wordt er bvb. enkel op de voet gewerkt, waar de pijn zich voordoet, wat ook natuurlijk zijn nut heeft, maar niet de oorzaak gaat aanpakken.
Het lichaam kan zich auto-reguleren
Het lichaam zal zichzelf zo goed mogelijk aanpassen aan een opgelegde verandering. Wanneer het lichaam niet in staat is om zich voldoende aan te passen, zal dit tot klachten leiden. De osteopaat zal het lichaam, door stimulatie van beweeglijkheid van bepaalde lichaamsweefsels, meer mogelijkheid geven om zijn zelfhelend proces te optimaliseren waarbij zelfherstel tot een bepaalde mate mogelijk is.
Interactie tussen functie en structuur
De structuur van een orgaan zal bepalen hoe het functioneert. De structuur van spierweefsel is bepalend voor haar mobiliteitsfunctie, die van botweefsel voor haar steunfunctie, die van darmweefsel voor haar opnamefunctie. De structuur bepaalt dus in grote mate wat je er mee kan doen (bvb. met een bal kan je rollen, met een kubus kan je schuiven). Verandering van de structuur resulteert in een verandering van de functie; beide uiten zich in een verlies aan beweeglijkheid.
Als je een andere functie geeft aan een structuur die daar niet toe dient, dan zal deze structuur hierdoor veranderen en de neiging hebben om zich te vervormen (als je met een kubus begint te rollen, botten de punten af). Functie bepaalt dus ook de structuur.
Door de aangehouden verkeerde functie (door bijvoorbeeld een mechanisch onevenwicht in de lage rug) komt het probleem tot uiting in een structurele verandering, een structureel probleem (bvb. discushernia). De functie tijdig herstellen kan aldus van groot belang zijn.
Regel van de arterie (arterial rule)
Bloedvoorziening is elementair voor het goed functioneren van een structuur of orgaan. Het verbeteren van doorbloeding in een bepaalde weefselregio heeft een helend effect op het weefsel zelf.
Bijvoorbeeld: na een ontsteking van de darmwand ontstaat er littekenvorming. Door de beperkte elasticiteit van dit litteken kan de lokale doorbloeding van deze regio in het gedrang komen en aanleiding geven tot darmkrampen.
Leven is bewegen en bewegen is leven
Het gaat hierbij om beweging in de meest brede zin van het woord. Elke structuur in het menselijke lichaam is beweeglijk, zij het niet actief dan weliswaar passief. Functieverlies of bewegingsverlies kan gevolgen hebben voor de werking en de structuur van het gehele lichaam.
Bijvoorbeeld als een middenrif minder krachtig kan bewegen, heeft dit ook zijn invloed op de omgevende organen als: lever, longen, hart, maag, ...
Extra opleidingen die ik hieromtrent heb genoten
-
2011: Manipulaties en functionele technieken wervelkolom door Bernard Minodier DO en Philippe Bourdinaud DO (Panta Rhei)
-
2014: Differentiaal en uitsluitingsdiagnostiek; Still Know your red and yellow flags (Panta Rhei)
-
2016: Mindfulness (I AM-instituut)